Het klinkt misschien raar als ik dit zeg, maar zo
langzamerhand begint mijn leventje hier ‘normaal’ te worden. En dat is
eigenlijk ook wel vanzelfsprekend, omdat ik hier inmiddels al weer een half
jaar ben. Persoonlijk zit ik er niet mee dat er wat meer routine in mijn dagen
zit, maar ergens blijf ik me wel beseffen dat ik straks weer ‘gewoon’ thuis ben.
Een gedachte die heel dubbel is: aan de ene kant kan ik niet wachten om mijn
vrienden en familie weer te zien, maar aan de andere kant wil ik hier niet weg.
De enige consequentie van routine is wel dat mijn blog stukjes misschien ook
wel ‘normaler’ worden, iets wat ik wel graag wil voorkomen.
- 22:25
- 0 Comments
